Het mysterie van de figuranten Op Palmzondag lezen we niet alleen over de intocht van Jezus in Jeruzalem, maar ook het Passieverhaal. In dit artikel werpen we een blik op de figuranten in beide verhalen. De eerste figuranten zijn de eigenaars van het veulen of het ezeltje. Jezus wist het dier duidelijk staan. De eigenaars

Het dilemma De enen zeggen dat het bekende verhaal van de overspelige vrouw in Johannes 8 een latere toevoeging is in sommige manuscripten, de anderen zeggen dat het stukje juist weggelaten werd in sommige manuscripten, omdat het zo uitdagend is voor de gevestigde orde. We proberen ons de situatie in te beelden: Jezus zit les

Beter laat dan nooit De parabel van Lucas 15, 11-32 is bekend geworden als de parabel van de verloren zoon (in het Frans en in het Engels “de verkwistende zoon”), maar de Willibrordvertaling van 1975 geeft “De barmhartige vader” mee als titel. In vele talen is de “verloren zoon” spreekwoordelijk geworden voor iemand die lang

Vijf vóór twaalf “Maar het is tijd, de hoogste tijd!” (Missaal pag. 206). Het lijkt wel een heel eigentijdse oproep om dringend iets te doen aan de klimaatopwarming, maar Jezus roept op om dringend tot inkeer te komen, om ons leven te veranderen. Jezus haalt twee ‘faits divers’ aan (Pilatus’ moord op een groep “Galileeërs”

Een topervaring Het verhaal van de gedaanteverandering is zo één van die bekende verhalen die moeilijk te vatten zijn en waarvan de betekenis voor ons in de XXIste eeuw nog moeilijker te vatten valt. Laten we beginnen bij de Bijbelse voorgeschiedenis. Mozes beklom de berg Sinaï om God te ervaren. Bij de afdaling “glansde” zijn

Temptation Island Jezus werd niet door de Geest naar de woestijn gevoerd om te zien of Hij zou zondigen, maar om ons te laten zien hoe Hij en wij de beproevingen van de Verleider kunnen weerstaan. In de woestijn wordt Jezus volop Mensenzoon of mens ‘tout court’ (hoewel geen enkele mens 40 dagen zonder voedsel

Eigen fouten eerst In de parabel van de blinde schijnheilige staan er vier lessen, voor de toehoorders toen en voor ons nu. De eerste les is gericht tegen “schriftgeleerden en Farizeeën” (Mt 15, 12 & Mt 23) die in een straf- en scheldrede worden bestempeld als “blinde leiders”, die niet het benodigde inzicht hadden om

Misericordia Het Latijnse woord voor ‘barmhartigheid’ is afgeleid van “misereri” (medelijden hebben) en “cor” (hart). In het wereldberoemde Miserere van Gregorio Allegri (1630), gebaseerd op de boetepsalm (Ps 51) van David, klinkt het als volgt: “Miserere mei, Deus: secundum magnam misericordiam tuam”. Letterlijk vertaald: “Heb medelijden met mij, God, volgens Uw grote barmhartigheid”. David was

Omgekeerde wereld De zogenaamde “veldrede” (Willibrordvertaling, 1975), hoewel deze toespraak ook op een soort hoogvlakte kon gehouden worden, is een kortere versie van de Bergrede (Mt 5-7): de evangelist Lucas spreekt niet over de Wet, hij legt volop de nadruk op het contrast tussen arm en rijk. Armoede en rijkdom hebben hier niet alleen een

De vindingrijke visvangst Vorige zondag hoorden we hoe Jezus Zelf buiten gegooid werd uit de synagoge, onder andere omdat Hij aankondigde dat het heil wel eens zou kunnen ‘verhuizen’ van het Joodse volk naar de heidenen. Nu worden Simon (Petrus), Jakobus en Johannes op pad gestuurd om mensen te gaan bekeren tot wat later het

Aanvaarden wij Hem? In Nazareth werd Jezus verworpen, dat weten we allemaal: geen sant in eigen land. Elia en Elisa werden ook niet naar waarde geschat: ze werden naar de heidenen gestuurd om daar wonderen te verrichten. Idem voor Jeremia: aangewezen als profeet door God, maar bestempeld als onheilsprofeet door het volk. Jezus herkende Zich

Voor alle Theofielen Teófilus zal wel echt bestaan hebben, maar toch is de verleiding groot om in zijn naam de Griekse woorden “theos” (God) en “philos” (vrienden, liefhebbers) te ontwaren en te denken dat Lucas zijn 2 Bijbelboeken speciaal heeft geschreven voor alle mensen die God liefhebben. We weten immers dat de evangelist Lucas de

Doxa We kennen vooral de doxologie van het Onze Vader (“Want van U is het koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid in eeuwigheid”): de doxologie bezingt de heerlijkheid van God. Net zoals parabels zijn tekenen, wonderverhalen of mirakels bedoeld om de lezer iets duidelijk te maken: in dit geval, de “grootheid” of “heerlijkheid” van

Sicut columba Het volk was “vol verwachting”. Simeon had een duidelijk verwachtingspatroon (“Israëls vertroosting”) gecreëerd: hij had “de Gezalfde des Heren”, het “Heil aanschouwd” (zie Lc 2, 25-35). De redding moest heel nabij zijn, niet alleen voor de Joden, maar ook en vooral voor de heidenen. Johannes de Doper is bescheiden en cijfert zichzelf volledig

In lumine tuo De lezingen van de “Openbaring van de Heer” zijn altijd dezelfde: het bezoek van de (3) wijzen (beter bekend, in de volksmond, als de 3 koningen). Begin januari is hét moment van de goede voornemens en dat past zo mooi bij de levensweg die de 3 wijzen volgen: na het aantreffen van