Voor alle medemensen Samen met de “Verloren zoon” is de parabel van “De barmhartige Samaritaan” de bekendste en de mooiste parabel van heel de Bijbel. Een parabel is een vergelijking tussen het dagelijkse leven en een religieus idee. Het is een soort verhaaltje met een dubbele bodem. In dit artikel willen we het evenwicht zoeken

Op weg met de Messias Hoewel de zending van de 72 (of 70) leerlingen alleen door de evangelist Lucas vermeld wordt, is het een belangrijke lezing voor ons, ten eerste omdat het bewijst dat de verkondiging zich niet beperkt tot de twaalf apostelen en ten tweede omdat het aantoont dat de verkondiging gebeurt voor en

De moedige Messias De lijdensvoorspellingen zijn al gedaan en toch wil Jezus “vastberaden” naar Jeruzalem trekken. Om van Galilea naar Judea te gaan moesten Jezus en Zijn leerlingen bijna onvermijdelijk via Samaria. Dankzij de evagelist Johannes (Joh 4, 9) weten we dat de relatie tussen Samaritanen en Joden heel slecht was. De berg Gerizim was

De Messias op wie men niet zat te wachten Op de twaalfde zondag door het (C-) jaar keren we terug naar het Lucas-evangelie en dat valt meteen op: Jezus zit alleen te bidden, leerlingen begrijpen niet goed wie Jezus is. Jezus voelt hen aan de tand om te zien hoe de leerlingen Hem inschatten. Er

Het legaat Op het feest van de Heilige Drie-Eenheid is het goed om over dit moeilijk te vatten dogma na te denken. Er werd eeuwen gediscuteerd over de juiste formulering, we gaan ons hier beperken tot sporen van Trinitair denken in de lezingen van vandaag. De Wijsheid (sapientia) was er al voor de Scheppingsactiviteit en

Van begin tot einde Lang geleden, toen ik nog werkte in een Joodse school, vroegen enkele Joodse leerlingen mij waar christenen de Heilige Geest vandaan hadden gehaald: ze waren verrast dat de idee van een Heilige Geest voortkwam uit hun Thora, namelijk het wereldberoemde begin van de Bijbel. “In het begin schiep God de hemel

Fatale verbrokkeling Jezus bad dat alle christenen één zouden zijn. Die eenheid is zelfs een voorwaarde opdat de niet-christenen zouden zien dat Jezus de Enige Redder is die alle mensen verbindt. Ook Paulus, die vaak de echte stichter van het christendom wordt genoemd, benadrukt dat christenen “één enkel lichaam” vormen (1 Kor 12, 13). Helaas

Het geheugen van de evangelisten Jezus zou gestorven zijn in het jaar 30 (eventueel 33); Paulus zou de eerste zijn die begon te schrijven over Jezus rond het jaar 50, dat wil zeggen 20 jaar na datum. Volgens de meeste Bijbelwetenschappers zou Marcus het eerste evangelie geschreven hebben tussen 65 en 70, dat wil zeggen

Een nieuw gebod Toen ik in de Joodse school les gaf, kreeg ik af en toe de vraag of er in het zogenaamde Nieuwe Testament echt nieuwe geboden stonden (het spreekt voor zich dat de Joden niet spreken over Oude en Nieuwe Testament: voor hen is er alleen de Thora – de eerste 5 Boeken

Wonder boven wonder Het Johannes-evangelie heeft niet alleen een theologisch heel belangrijke proloog, maar ook een epiloog (of nawoord). Wat wil de evangelist Johannes ons nog meegeven na de ontdekking van het lege graf door Maria Magdalena, na de verschijning aan dezelfde Maria Magdalena, na de eerste verschijning aan de apostelen zonder Tomas en na

Bijbelse ode aan de vrouwen Het is een onmiskenbaar feit dat de Katholieke Kerk door de eeuwen heen altijd wat bevreesd was om aan vrouwen een vooraanstaande rol te geven, omdat Eva zogezegd niet aan de verleiding kon weerstaan en aldus de zondeval veroorzaakte. De vrouw kreeg een slechte reputatie toebedeeld, het “zwakke geslacht”, enz.

Het mysterie van de figuranten Op Palmzondag lezen we niet alleen over de intocht van Jezus in Jeruzalem, maar ook het Passieverhaal. In dit artikel werpen we een blik op de figuranten in beide verhalen. De eerste figuranten zijn de eigenaars van het veulen of het ezeltje. Jezus wist het dier duidelijk staan. De eigenaars

Het dilemma De enen zeggen dat het bekende verhaal van de overspelige vrouw in Johannes 8 een latere toevoeging is in sommige manuscripten, de anderen zeggen dat het stukje juist weggelaten werd in sommige manuscripten, omdat het zo uitdagend is voor de gevestigde orde. We proberen ons de situatie in te beelden: Jezus zit les

Beter laat dan nooit De parabel van Lucas 15, 11-32 is bekend geworden als de parabel van de verloren zoon (in het Frans en in het Engels “de verkwistende zoon”), maar de Willibrordvertaling van 1975 geeft “De barmhartige vader” mee als titel. In vele talen is de “verloren zoon” spreekwoordelijk geworden voor iemand die lang

Vijf vóór twaalf “Maar het is tijd, de hoogste tijd!” (Missaal pag. 206). Het lijkt wel een heel eigentijdse oproep om dringend iets te doen aan de klimaatopwarming, maar Jezus roept op om dringend tot inkeer te komen, om ons leven te veranderen. Jezus haalt twee ‘faits divers’ aan (Pilatus’ moord op een groep “Galileeërs”